Πώς βίωσαν τα παιδιά την τραυματική δεκαετία του 1940 και ποιες αισθητηριακές μνήμες τα συνοδεύουν μέχρι τα γεράματά τους; Σε αυτή την κοινοτική δράση, μία σκηνοθέτιδα ντοκιμαντέρ, ένας εικαστικός, του οποίου η πρακτική συνδυάζει την αρχειακή έρευνα με τις τεχνολογίες ήχου, και μία ερευνήτρια δημοσιογράφος συλλέγουν αναμνήσεις που τείνουν να εκλείψουν από τα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Καθώς επικεντρώνονται στις μνήμες της αφής, της όρασης, της όσφρησης και την γεύσης ανθρώπων που μεγάλωσαν στην Ελλάδα κατά την περίοδο του Πολέμου, ανασύρουν τα βιώματα των νέων μελών μιας κοινωνίας σε κρίση και φωτίζουν τόσο τη μοναδικότητα της ζωής των παιδιών εκείνης της εποχής όσο και την οικουμενικότητα ορισμένων παιδικών βιωμάτων. Συνδυάζοντας μία εικαστική εγκατάσταση και ένα ψηφιακό αρχείο, η δράση Μία ιστορία παιδικών αισθήσεων καλεί το κοινό να βιώσει μια εποχή που καθόρισε τη σύγχρονη Ελλάδα μέσα από τα μάτια, τα αυτιά, τη μύτη και τα χέρια των παιδιών.