Στις ελληνοαμερικανικές σπουδές, η Ορθοδοξία, η ετεροκανονικότητα και η ελληνοαμερικανική ταυτότητα έχουν συχνά συνδεθεί με τον ρόλο του πανίσχυρου ελληνορθόδοξου δόγματος που περιχαρακώνει αυστηρά τους έμφυλους ρόλους και στηλιτεύει κάθε «παρέκκλιση» από τον κανόνα. Κατά το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, εκδόθηκαν λίγα έργα Ελληνοαμερικανών συγγραφέων, που θα μπορούσαν να υπαχθούν στη λεγόμενη μη-δυαδική έμφυλη αφήγηση —είτε νουβέλες με κάποια αυτοβιογραφικά εξομολογητικά στοιχεία είτε απομνημονεύματα που εμπλουτίζουν τον εθνικό λογοτεχνικό κανόνα με τη φωνή και τα βιώματα των δημιουργών τους—, αποδομώντας βαθμιαία τον μύθο της ετεροκανονικότητας. Το εν λόγω σεμινάριο μελετά τα λίγα, αλλά αξιόλογα, αυτά έργα, θέτοντας τα ακόλουθα ερωτήματα:

Πώς βλέπουν οι συγγραφείς αυτοί την έμφυλη μη-δυαδικότητα σε σχέση με την ελληνοαμερικανική ταυτότητα;

Πώς προσελήφθη η έμφυλη μη-δυαδικότητά τους από το ετεροκανονικό εθνικό περιβάλλον τους; και

Πώς αυτά τα έργα διαμορφώνουν εκ νέου και σχηματοποιούν τη λεγόμενη ελληνοαμερικανική ταυτότητα και πού τελικά υπάγεται η γραφή αυτή, όντας συγχρόνως μη-δυαδική και εθνική;

Σε συνεργασία με το Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών και το περιοδικό Ergon.

Φωτογραφία: The Visit, 2024, Ηλίας Παπαηλιάκης